تأثیر متغیرهای اکوژئومورفولوژیک بر پارامترهای فیزیکوشیمیایی آب (رودخانه زیارت- استان گلستان)

چکیده هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر انجماد در دمای 20- درجه سانتی‌گراد پس از یک دوره هیدراسیون و دهیدراسیون بر درصد تخم‌گشایی و رشد و بقای لاروهای حاصل از سیست‌های آرتمیا ارومیانا است. آزمایش‌های تحت سه تیمار مختلف صورت گرفت. در تیمار اول پس از یک دوره هیدراسیون و دهیدراسیون تخم‌گشایی با روش استاندارد انجام شد. در تیمار دوم پس از یک دوره هیدراسیون و دهیدراسیون و سپس یک هفته نگهداری سیست‌ها در دمای 20- درجه سانتی‌گراد تخم‌گشایی انجام شد و در تیمار سوم پس از یک ماه نگهداری در سرما تخم‌گشایی انجام شد. گروه شاهد سیست‌هایی بودند که بدون تیمار خاصی با روش استاندارد تخم‌گشایی شدند. درصد تخم‌گشایی سیست‌های تحت هر تیمار با سه تکرار برای هر گروه، طبق روش استاندارد تعیین گردید. رشد و بقای لاروهای حاصل از سیست‌های هر تیمار نیز در روزهای 8، 11، 15، 20 و 25 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش تیمار سرمایی یعنی انجماد یک‌ماهه، درصد تخم‌گشایی سیست‌ها به‌طور منظم افزایش می‌یابد ولی با این وجود درصد تخم‌گشایی در گروه شاهد بالاتر بود. حداکثر درصد بقاء در روز 11 و در تیمار سوم مشاهده شد. بیش‌ترین میزان رشد، در روزهای 15 تا 25 در تیمار سوم یعنی انجماد یک ماهه مشاهده شد (05/0P<). در مجموع می‌توان گفت در گونه آرتمیا ارومیانا، بر خلاف برخی گونه‌های دیگر، اعمال تیمارهای هیدراسیون و دهیدراسیون و نگهداری در سرما به‌دلیل کاهش درصد تخم‌گشایی سیست ضروری نیست.